O książce: 2023 / Pierwsze pośmiertne dzieła zebrane M. L. Gasparowa (w sześciu tomach) mają na celu możliwie najpełniejsze oddanie wszechstronności jego twórczości zainteresowań naukowych i przedstawić główne kierunki swojej działalności. Materiały zebrane w tomie szóstym – ostatnim – wprowadzają nas w przemyślenia naukowca o nauce i ludziach w niej tworzących, o zawodzie i metodach badawczych, o oświeceniu i edukacji, o miejscu filologii i wiedzy humanitarnej w ogóle w naszym codziennym życiu. Tom otwiera książka „Zapisy i wyciągi”, opracowana przez Gasparowa z fragmentów jego notatników, uzupełniona wspomnieniami, listami, odpowiedziami na ankiety i wywiady. Artykuły, recenzje, przedmowy, notatki, programy i notatki z małych wykładów, fragmenty wspomnień, listy, ankiety i wywiady, także zawarte w tomie, w dużym stopniu uzupełniają tę książkę. Czytelnik – jakby od środka, oczami jednego z najwybitniejszych naukowców, jednocześnie filologa klasycznego, badacza historii poezji rosyjskiej i krytyka poetyckiego – będzie mógł spojrzeć na najbardziej owocną epokę w rozwoju wiedzy humanitarnej, jaką okazały się ostatnie cztery dekady XX wieku, wyobraź sobie logikę myśli badawczej, zapoznaj się z gustami i preferencjami naukowymi i literackimi M. L. Gasparowa.